Dziś chcemy się z Państwem podzielić kolejnym korzystnym dla Klientów Kancelarii wyrokiem, tym razem uzyskanym w sprawie przeciwko Bankowi Millennium. Dnia 9 marca 2023 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w składzie SSO Karol Kopcewicz, wydał wyrok ws. akt III C 123/21, w którym uznał roszczenia Klientów Kancelarii zgłoszone w pozwie za uzasadnione w całości.
W powyższym wyroku Sąd ustalił, że:
- umowa kredytu indeksowanego do CHF zawarta w 2005 r. pomiędzy Klientami Kancelarii, a pozwanym Bankiem Millennium S.A. jest nieważna,
- zasądził od Pozwanego na rzecz każdego z Powodów po 109 054,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3 lutego 2023 r. do dnia zapłaty,
- zasądził od Banku na rzecz każdego z Powodów po 8 667 zł z tytułem zwrotu kosztów procesu.
wyrok_SO Warszawa-Praga w Warszawie III_C_123_21_20230309_watermarked
Powyższa sprawa znalazła swoje rozstrzygnięcie po odbyciu dwóch terminów rozprawy. Podczas pierwszego z nich Sąd przesłuchał Powodów, którzy zeznali, że chcąc uzyskać finansowanie na zakup mieszkania udali się do doradcy finansowego, celem uzyskania oferty najlepszego i najkorzystniejszego dla nich produktu bankowego. W efekcie doradca zaprezentował kredyt indeksowany do waluty CHF, przedstawiając go jako kredyt znacznie korzystniejszy niż kredyt złotówkowy, bez jednoczesnego poinformowania o nieograniczonym ryzyku, jakie wiązało się z zawarciem umowy powiązanej z kursem CHF. Informacje o ryzyku walutowym ograniczały się do zaprezentowania wykresów CHF i PLN, z zaprezentowaniem jak zmieni się rata kredytu, gdy kurs CHF nieznacznie wzrośnie. Zabrakło jednak rzetelnego i szerokiego pouczenia o nieograniczonym co do wysokości ryzyku kursowym, które obciąża wyłącznie Kredytobiorców przez cały czas kredytowania.
Jednocześnie Sąd postanowił pominąć wniosek Pozwanego o przesłuchanie pracowników banku, którzy nie brali udziału w procesie udzielania kredytobiorcom kredytów, a o których przesłuchanie Bank Millennium niestrudzenie wnosi w zasadzie w każdej sprawie toczącej się z jego udziałem.
Drugi termin rozprawy służył do wysłuchania stanowisk końcowych stron procesu, a także do pominięcia wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego. Sąd uznał powyższy wniosek za zbędny, wskazując, że dla ustalenia nieważności umowy kredytu i zasądzenia zwrotu wszystkich uiszczonych w wykonaniu tej umowy kwot, wystarczające jest zsumowanie dokonanych przez Powodów wpłat, co nie wymaga wiadomości specjalnych.
Dnia 9 marca 2023 r. Sąd wydał wyrok, podając jednocześnie ustne motywy uzasadnienia rozstrzygnięcia, w których wskazał, że:
- umowa zawiera jednostronnie ustalone przez przedsiębiorcę niedozwolone zapisy umowne, umożliwiające Bankowi ustalanie wysokości zobowiązania Kredytobiorców, przy zastosowaniu kursów walut z tabeli kursowej banku,
- Powodowie posiadali interes prawny w domaganiu się ustalenia nieważności umowy, albowiem istniał pomiędzy stronami spór, co do tego, czy istniał ważny stosunek prawny,
- Kredytobiorcy nie zostali poinformowani przez bank o rzeczywistym ryzyku kursowym, jakie wiąże się w długoterminowej perspektywie z zaciągnięciem kredytu indeksowanego do CHF,
- skutkiem wyeliminowania klauzul przeliczeniowych z umowy jest konieczność ustalenia jej nieważności od początku, ponieważ żadna ze stron nie zawarłaby umowy kredytu PLN oprocentowanego stawką LIBOR.
Ciekawostki procesowe:
✅ w sprawie odbyły się dwie rozprawy i publikacja wyroku,
✅ Sąd pominął wniosek banku o przesłuchanie dwóch świadków, pracowników banku,
✅ Sąd postanowił pominąć wnioski stron o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego,
✅ Kredytobiorcy oczekiwali na wyrok 25 miesięcy,
✅ dochodzone przez Powodów kwoty zostały zasądzone na ich rzecz po połowie, ponieważ nie pozostają oni małżeństwem.
Wyrok nie jest prawomocny, oczekujemy na apelację banku.
KANCELARIA ADWOKACKA
DOMINIKA PEŻYŃSKA
© Copyright Kancelaria Adwokacka Dominika Peżyńska
Projekt i realizacja: primodesign.pl