umowa kredytu indeksowanego do EURO z 2011 r. nieważna

Sąd Okrę­go­wy War­sza­wa-Pra­ga w War­sza­wie wyro­kiem z dnia 27 paź­dzier­ni­ka 2023 roku usta­lił, że umo­wa kre­dy­tu EKSTRALOKUM indek­so­wa­ne­go do EURO, zawar­ta z Kre­dyt Ban­kiem (obec­nie San­tan­der Bank Pol­ska S.A.) w lip­cu 2011 r. jest nie­waż­na w cało­ści – spra­wa w I instan­cji trwa­ła 29 mie­się­cy, sygn. akt I C 971/21.

 W powyż­szym wyro­ku Sąd usta­lił, że:

- umo­wa kre­dy­tu EKSTRALOKUM zawar­ta w lip­cu 2011 r. pomię­dzy Kre­dyt Bank S.A. w War­sza­wie (poprzed­ni­kiem praw­nym San­tan­der Bank Pol­ska S.A. w War­sza­wie) a Klien­tem Kan­ce­la­rii jest nie­waż­na,

- zasą­dził od Pozwa­ne­go na rzecz Powo­da kwo­ty 18.020,78 EUR oraz 868,65 zł wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie od dnia 28 sierp­nia 2021 r. do dnia zapłaty,

- nie uwzględ­nił zarzu­tu zatrzy­ma­nia zgło­szo­ne­go przez Bank,

- zasą­dził od Ban­ku na rzecz każ­de­go z Powo­da 11 817 zł z tytu­łem zwro­tu kosz­tów procesu.

wyrok z 27.10.2023 SO War­sza­wa-Pra­ga w War­sza­wie ws. I C 971.21

Tym razem dzie­li­my się z Pań­stwem abso­lut­nie wyjąt­ko­wą spra­wą, któ­ra róż­ni się w kil­ku aspek­tach od spraw kla­sycz­nych kre­dy­tów fran­ko­wych, po pierw­sze dla­te­go, że doty­czy kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do EURO, a nie CHF. War­to pamię­tać, że choć zde­cy­do­wa­na więk­szość kre­dy­tów indeksowanych/ deno­mi­no­wa­nych do walu­ty obcej doty­czy­ła CHF, to zda­rza­ły się tak­że kre­dy­ty powią­za­ne z USD, czy wła­śnie EURO. Nie­za­leż­nie jed­nak od tego do jakiej walu­ty nawią­zy­wał kre­dyt, to mecha­ni­zmy wpi­sa­ne w taką umo­wę dzia­ła­ły ana­lo­gicz­nie. Umoż­li­wia­ły one bowiem ban­ko­wi usta­la­nie kur­sów walut, a przez to decy­do­wa­ły o wyso­ko­ści zobo­wią­za­nia kre­dy­to­bior­cy, kon­su­men­ta, co zosta­ło przez Sąd Ochro­ny Kon­ku­ren­cji i Kon­su­men­tów uzna­ne za nie­do­zwo­lo­ne, a takie klau­zu­le za nie­wią­żą­ce stron.

Dru­gim odmien­nym ele­men­tem poniż­szej spra­wy było to, że umo­wa zosta­ła zawar­ta w lip­cu 2011 r. i kre­dyt od począt­ku był spła­ca­ny bez­po­śred­nio w walu­cie EURO. W tym okre­sie ban­ki zaczę­ły już umoż­li­wiać kre­dy­to­bior­com doko­ny­wa­nie spła­ty kre­dy­tów powią­za­nych z walu­tą obcą bez­po­śred­nio w walu­cie, w jakiej wyra­żo­ne było zobo­wią­za­nie kre­dy­to­bior­cy, a w sierp­niu 2012 r. usta­wo­daw­ca pro­wa­dził tzw. usta­wę anty­spre­ado­wą, któ­ra dała taką moż­li­wość wszyst­kich kre­dy­to­bior­com. Takie ukształ­to­wa­nie umo­wy nie zmie­nia jed­nak­że fak­tu, że przy wypła­cie kre­dy­tu, zasto­so­wa­nie zna­la­zła klau­zu­la nie­do­zwo­lo­na, pozwa­la­ją­ca ban­ko­wi na prze­li­cze­nie kwo­ty kre­dy­tu wypła­co­nej w PLN na EURO przy zasto­so­wa­niu kur­su kup­na z tabe­li kur­so­wej ban­ku, a eli­mi­na­cja tej klau­zu­li spra­wia, że umo­wa nie może dalej wią­zać stron, ponie­waż usta­le­nie sal­da spła­ty sta­no­wi przed­mio­to­wo istot­ny ele­ment umo­wy kredytu.

Po trze­cie, Klient Kan­ce­la­rii kwe­stio­nu­ją­cy umo­wę indek­so­wa­ną do EURO przed zawar­ciem wadli­wej umo­wy był pra­cow­ni­kiem inne­go ban­ku, co zda­niem Pozwa­ne­go mia­ło­by świad­czyć o bra­ku sta­tu­su kon­su­men­ta. Oczy­wi­ście zarów­no w naszej opi­nii, jak i w opi­nii Sądu roz­po­zna­ją­ce­go spra­wę, oko­licz­ność zatrud­nie­nia kre­dy­to­bior­cy w ban­ku nie pozba­wia go sta­tu­su kon­su­men­ta i nie stoi na prze­szko­dzie uzna­niu zawar­tej przez nie­go umo­wy za nie­waż­ną w cało­ści i od począt­ku. Powyż­sze zosta­ło potwier­dzo­ne w korzyst­nym dla kre­dy­to­bior­cy wyro­ku, nie­mniej jed­nak pod­czas roz­pra­wy zarów­no peł­no­moc­nik Ban­ku, jak i sam Sąd szcze­gó­ło­wo prze­py­ty­wa­li Kre­dy­to­bior­cę o jego wykształ­ce­nie, doświad­cze­nia zawo­do­we i życio­we zwią­za­ne z pro­ce­sem wymia­ny walut.

Po trwa­ją­cym 29 mie­się­cy pro­ce­sie oraz prze­pro­wa­dze­niu jed­nej roz­pra­wy, Sąd Okrę­go­wy War­sza­wa-Pra­ga w War­sza­wie 27/10/2023 w skła­dzie SSO Kin­ga Kubuj wydał wyrok ws. akt I C 971/21, w któ­rym uznał rosz­cze­nia Klien­ta Kan­ce­la­rii zgło­szo­ne w pozwie za uza­sad­nio­ne w całości.

Cie­ka­wost­ki procesowe:

✅ w spra­wie odby­ła się tyl­ko jed­na roz­pra­wa i publi­ka­cja wyroku,

✅ Sąd nie uwzględ­nił pod­nie­sio­ne­go przez bank zarzu­tu zatrzymania,

✅ Sąd posta­no­wił pomi­nąć wnio­ski stron o prze­pro­wa­dze­nie dowo­du z opi­nii bie­głe­go sądowego,

✅ Kre­dy­to­bior­ca ocze­ki­wał na wyrok 29 miesięcy,

✅ Sąd zasą­dził odset­ki od mody­fi­ka­cji powódz­twa zgod­nie z teo­rią 2 kondykcji

Wyrok nie jest pra­wo­moc­ny, ocze­ku­je­my na ape­la­cję banku.