Sąd Okręgowy w Elblągu unieważnia umowę zawartą z GE Money Bank S.A. i zasądza zwrot 200 tys. zł

Po 16 mie­sią­cach od wnie­sie­nia pozwu, Sąd Okrę­go­wy w Elblą­gu, I Wydział Cywil­ny, w oso­bie SSO Doro­ty Twar­dow­skiej, w spra­wie z powódz­twa Klien­tów Kan­ce­la­rii prze­ciw­ko Ban­ko­wi BPH S.A., sygn. akt I C 495/21, na posie­dze­niu nie­jaw­nym wydał wyrok, w któ­rym usta­lił, że:

- umo­wa kre­dy­tu zawar­ta przez Powo­dów z GE Money Bank S.A., któ­re­go następ­cą praw­nym jest pozwa­ny Bank BPH S.A. w 2006 r. jest NIEWAŻNA,

- zasą­dził od Pozwa­ne­go na rzecz Powo­dów kwo­tę 202 767,10 zł wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie od dnia 28.12.2021 do dnia zapłaty,

- zasą­dził od ban­ku na rzecz Klien­tów Kan­ce­la­rii kwo­tę 14 534 zł tytu­łem zwro­tu kosz­tów procesu

wyrok SO w Elblą­gu I C 495.21 Bank BPH S.A.

Niniej­sza kolej­na wygra­na przez Kan­ce­la­rią spra­wa zosta­ła zaini­cjo­wa­na pozwem z lip­ca 2021 r., w któ­rym w imie­niu Klien­tów Kan­ce­la­rii doma­ga­li­śmy się usta­le­nia, że łączą­ca ich z Ban­kiem BPH S.A. umo­wa kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do walu­ty CHF jest nie­waż­na w cało­ści. W dal­szej kolej­no­ści powódz­two zosta­ło zmo­dy­fi­ko­wa­ne, zgod­nie z obo­wią­zu­ją­cą obec­nie teo­rią dwóch kon­dyk­cji, czy­li poprzez roz­sze­rze­nie rosz­cze­nia rów­nież o zwrot wszyst­kich uisz­czo­nych w wyko­na­niu nie­waż­nej umo­wy kwot wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie. . W uchwa­le Sądu Naj­wyż­sze­go z dnia 16 lute­go 2021 r., sygn. akt: III CZP 11/20, wska­za­no bowiem iż stro­nie, któ­ra w wyko­na­niu umo­wy kre­dy­tu, dotknię­tej nie­waż­no­ścią, spła­ca­ła kre­dyt, przy­słu­gu­je rosz­cze­nie o zwrot spła­co­nych środ­ków pie­nięż­nych, jako świad­cze­nia nie­na­leż­ne­go (art. 410 § 1 w związ­ku z art. 405 k.c.) nie­za­leż­nie od tego, czy i w jakim zakre­sie jest dłuż­ni­kiem ban­ku z tytu­łu zwro­tu nie­na­leż­nie otrzy­ma­nej kwo­ty kre­dy­tu. Sta­no­wi­sko to zosta­ło ugrun­to­wa­ne uchwa­łą z 7 maja 2021 r., w któ­rej Sąd Naj­wyż­szy odpo­wie­dział na pyta­nia zada­ne przez Rzecz­ni­ka Finan­so­we­go (III CZP 6/21) — potwier­dzo­no, że kon­su­men­to­wi i kre­dy­to­daw­cy przy­słu­gu­ją odręb­ne rosz­cze­nia o zwrot świad­czeń pie­nięż­nych speł­nio­nych w wyko­na­niu tej umo­wy (art. 410 § 1 w związ­ku z art. 405 k.c.) – teo­ria dwóch kon­dyk­cji. SN wska­zał też, że nie­do­zwo­lo­ne posta­no­wie­nie umow­ne (art. 385¹ § 1 k.c.) jest od począt­ku, z mocy same­go pra­wa, dotknię­te bez­sku­tecz­no­ścią na korzyść kon­su­men­ta, któ­ry może udzie­lić następ­czo świa­do­mej i wol­nej zgo­dy na to posta­no­wie­nie i w ten spo­sób przy­wró­cić mu sku­tecz­ność z mocą wsteczną.

Po doko­na­niu przez Klien­tów Kan­ce­la­rii spła­ty całe­go udo­stęp­nio­ne­go im przez bank kapi­ta­łu kre­dy­tu, skie­ro­wa­li­śmy do sądu wnio­sek o zabez­pie­cze­nie, poprzez zawie­sze­nie obo­wiąz­ku dal­szej spła­ty rat kre­dy­tu, do któ­re­go to wnio­sku sąd przy­chy­lił się w cało­ści w posta­no­wie­niu z 17 stycz­nia 2022 r. Pomi­mo wnie­sio­ne­go przez bank zaża­le­nia, posta­no­wie­nie o zabez­pie­cze­niu sta­ło się pra­wo­moc­ne, dzię­ki cze­mu Kre­dy­to­bior­cy od stycz­nia 2022 r. nie muszą już spła­cać dal­szych rat kre­dy­tu, ani mar­twić się rosną­cym kur­sem CHF, czy też pod­wyż­sze­niem przez Szwaj­ca­rię stóp pro­cen­to­wych. O uzy­ska­niu pra­wo­moc­ne­go posta­no­wie­nia w poniż­szej spra­wie pisa­li­śmy tutaj

Następ­nie w mar­cu 2022 r. odby­ło się posie­dze­nie przy­go­to­waw­cze, pod­czas któ­re­go Sąd pro­wa­dzą­cy spra­wę oraz peł­no­moc­ni­cy usta­li­li, jak będzie wyglą­dał dal­szy prze­bieg pro­ce­su sądo­we­go, w tym usta­li­li, jaki dowo­dy zosta­ną prze­pro­wa­dzo­ne w spra­wie. Pod­czas kolej­nej roz­pra­wy zosta­li prze­słu­cha­ni Powo­do­wie, któ­rzy opi­sa­li, jak prze­bie­gał pro­ces udzie­la­nia im przez bank kre­dy­tu, a tak­że wyja­śni­li, jak bank zachę­cał ich do zacią­gnię­cia kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do CHF, któ­ry miał być korzyst­niej­szy niż kre­dyt w PLN, a tak­że jed­no­cze­śnie pozba­wio­ny jakich­kol­wiek ryzyk. Sąd zde­cy­do­wał się tak­że prze­pro­wa­dzić dowód z prze­słu­cha­nia dwóch pra­cow­ni­ków ban­ku, któ­rzy bra­li udział w pro­ce­sie udzie­la­nia Kre­dy­to­bior­com kre­dy­tu, jed­nak­że ich zezna­nia nie przy­czy­ni­ły się do wyja­śnie­nia istot­nych dla spra­wy oko­licz­no­ści, ponie­waż z uwa­gi na upływ cza­su nie pamię­ta­li oni wie­lu oko­licz­no­ści, jak też opi­sy­wa­li pro­ce­du­ry obo­wią­zu­ją­ce w ban­ku, któ­re nie mają wpły­wu na oce­nę zawar­cia w umo­wie zawar­tej z GE Money Bank S.A. nie­do­zwo­lo­nych klau­zul przeliczeniowych.

Po zgro­ma­dze­niu mate­ria­łu dowo­do­we­go, Sąd posta­no­wił zamknąć roz­pra­wę i wydać wyrok na posie­dze­niu nie­jaw­nym. W okre­sie obo­wią­zy­wa­nia sta­nu zagro­że­nia epi­de­micz­ne­go albo sta­nu epi­de­mii ogło­szo­ne­go z powo­du COVID-19 oraz w cią­gu roku od odwo­ła­nia ostat­nie­go z nich roz­sze­rzo­na zosta­ła moż­li­wość wyda­wa­nia wyro­ków na posie­dze­niach nie­jaw­nych. Zgod­nie bowiem z art. 15zzs1 ust. 1 pkt 3 usta­wy z dnia 2 mar­ca 2020 r. o szcze­gól­nych roz­wią­za­niach zwią­za­nych z zapo­bie­ga­niem, prze­ciw­dzia­ła­niem i zwal­cza­niem COVID-19, innych cho­rób zakaź­nych oraz wywo­ła­nych nimi sytu­acji kry­zy­so­wych, we wska­za­nym okre­sie prze­wod­ni­czą­cy może zarzą­dzić prze­pro­wa­dze­nie posie­dze­nia nie­jaw­ne­go, gdy nie moż­na prze­pro­wa­dzić posie­dze­nia zdal­ne­go, a prze­pro­wa­dze­nie roz­pra­wy lub posie­dze­nia jaw­ne­go nie jest koniecz­ne. Nato­miast w myśl art. 15zzs2 usta­wy z dnia 2 mar­ca 2020 r. o szcze­gól­nych roz­wią­za­niach zwią­za­nych z zapo­bie­ga­niem, prze­ciw­dzia­ła­niem i zwal­cza­niem COVID-19, innych cho­rób zakaź­nych oraz wywo­ła­nych nimi sytu­acji kry­zy­so­wych, w okre­sie obo­wią­zy­wa­nia sta­nu zagro­że­nia epi­de­micz­ne­go albo sta­nu epi­de­mii sąd może zamknąć roz­pra­wę i wydać orze­cze­nie na posie­dze­niu nie­jaw­nym po uprzed­nim ode­bra­niu od stron sta­no­wisk na piśmie, jeże­li postę­po­wa­nie dowo­do­we zosta­ło prze­pro­wa­dzo­ne w cało­ści, co mia­ło miej­sce w opi­sy­wa­nej sprawie.

Cie­ka­wost­ki procesowe:
✅ spra­wa od momen­tu wnie­sie­nia pozwu do wyro­ku trwa­ła 16 miesięcy,

✅ Sąd prze­pro­wa­dził posie­dze­nie przy­go­to­waw­cze, pod­czas któ­re­go usta­lił plan postę­po­wa­nia sadowego,

✅ Sąd prze­pro­wa­dził tak­że jed­ną roz­pra­wę, w trak­cie któ­rej prze­słu­chał Klien­tów Kancelarii,

✅ Sąd dopu­ścił dowód z prze­słu­cha­nia świad­ków pra­cow­ni­ków ban­ku i posta­no­wił, że odbę­dzie się ono w dro­dze pomo­cy sądo­wej – świad­ko­wie byli prze­słu­cha­ni przez SR w Olsztynie,

✅ w spra­wie uzy­ska­no pra­wo­moc­ne posta­no­wie­nie o zabez­pie­cze­niu – Klien­ci Kan­ce­la­rii od stycz­nia 2022 r. nie pła­cą rat kredytu,

✅ Sąd wydał wyrok na posie­dze­niu niejawnym.

Zapa­dły wyrok jest w cało­ści korzyst­ny dla Klien­tów Kan­ce­la­rii, ale nie jest pra­wo­moc­ny, ponie­waż bank zło­żył wnio­sek o jego uza­sad­nie­nie, co sta­no­wi zapo­wiedź apelacji.