Sąd Okręgowy w Elblągu w 4 miesiące unieważnia kolejną umowę kredytu frankowego zawartą z Bankiem Millennium. Klienci odzyskują 242 tys. zł.

Wyro­kiem z dnia 12 grud­nia 2023 r. wyda­nym ws.I C 825/23 Sąd Okrę­go­wy w Elblą­gu - po zale­d­wie 4 mie­sią­cach od wnie­sie­nia pozwu — wydał kolej­ny korzyst­ny dla Klien­tów Kan­ce­la­rii wyrok, w któ­rym usta­lił, że:

- nie ist­nie­je sto­su­nek praw­ny, wyni­ka­ją­cy z zawar­cia przez Klien­tów Kan­ce­la­rii z pozwa­nym Ban­kiem Mil­len­nium S.A. w War­sza­wie umo­wy o kre­dyt hipo­tecz­ny indek­so­wa­ny do CHF z 2008 r.;

- zasą­dził od Ban­ku Mil­len­nium na rzecz Kre­dy­to­bior­ców kwo­tę 242.398,82 zł wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie liczo­ny­mi od dnia 5 wrze­śnia 2023 r. do dnia zapłaty;

- zasą­dził od Pozwa­ne­go na rzecz Klien­tów Kan­ce­la­rii kwo­tę 11.434 zł wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie liczo­ny­mi od dnia upra­wo­moc­nie­nia niniej­sze­go orze­cze­nia do dnia zapła­ty, tytu­łem zwro­tu kosz­tów procesu.

wyrok SO w Elblą­gu I C 825.23

Pozew wraz z wnio­sek o udzie­le­nie zabez­pie­cza­nia w powyż­szej spra­wie wpły­nął do Sądu Okrę­go­we­go w Elblą­gu dnia 7 sierp­nia 2023 r. W imie­niu Klien­tów Kan­ce­la­rii w pozwie obok rosz­cze­nia o usta­le­nie nie­waż­no­ści umo­wy i zasą­dze­nia na ich rzecz zwro­tu wszyst­kich kwot wpła­co­nych na rzecz Ban­ku wraz z odset­ka­mi, wno­si­li­śmy rów­nież o udzie­le­nia zabez­pie­cze­nia rosz­cze­nia poprzez zawie­sze­nie dal­szej spła­ty rat kre­dy­tu na cały czas trwa­nia pro­ce­su. Dnia 11 sierp­nia tj. już po 4 dniach od jej reje­stra­cji, Sąd przy­chy­lił się do zgło­szo­ne­go przez Kan­ce­la­rię wnio­sku o zabez­pie­cze­nie i zawie­sił obo­wią­zek dal­szej spła­ty przez Powo­dów rat kre­dy­tu. Dzię­ki temu Kre­dy­to­bior­cy nie muszą już uisz­czać rat nie­uczci­we­go kre­dy­tu, ponie­waż doko­na­li spła­ty kapi­ta­łu kre­dy­tu i jakie­kol­wiek dal­sze spła­ty są nieuzasadnione.

Jako pod­sta­wę nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­tu powią­za­ne­go z fran­kiem szwaj­car­skim wska­zy­wa­li­śmy w pozwie zarów­no sprzecz­ność umo­wy z prze­pi­sa­mi pra­wa tj. art. 69 usta­wy Pra­wo ban­ko­we, jak też naru­sze­nie przez bank zasad współ­ży­cia spo­łecz­ne­go i dobrych oby­cza­jów poprzez nie­po­in­for­mo­wa­nie Kre­dy­to­bior­ców o rze­czy­wi­stym ryzy­ku walu­to­wym, jakie wią­za­ło się z zawar­ciem umo­wy kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do walu­ty obcej. Bez­a­pe­la­cyj­ną pod­sta­wą nie­waż­no­ści w przy­pad­ku umów kre­dy­tów zawar­tych z Ban­kiem Mil­len­nium S.A. jest tak­że zawar­cie we wzor­cach sto­so­wa­nych przez ten bank klau­zul nie­do­zwo­lo­nych, któ­re zosta­ły wpi­sa­ne do reje­stru klau­zul nie­do­zwo­lo­nych pod nume­ra­mi 3178 oraz 3179 i nie wią­żą stron. Skut­kiem uzna­nia klau­zul prze­li­cze­nio­wych za bez­sku­tecz­ne jest rów­nież usta­le­nie nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­tu w cało­ści, ponie­waż żad­na ze stron nie zawar­ła­by umo­wy kre­dy­tu PLN opro­cen­to­wa­ne­go staw­ką LIBOR.

W odpo­wie­dzi na pozew Bank zakwe­stio­no­wał umiesz­cze­nie w umo­wie nie­do­zwo­lo­nych klau­zul prze­li­cze­nio­wych, a ponad­to wska­zy­wał na brak inte­re­su praw­ne­go po stro­nie Kre­dy­to­bior­ców w doma­ga­niu się unie­waż­nie­nia umo­wy kre­dy­tu oraz pod­niósł zarzut przedaw­nie­nia rosz­czeń stro­ny powo­do­wej. Dodat­ko­wo Bank Mil­len­nium S.A. zgło­sił zarzut zatrzy­ma­nia mają­cy dopro­wa­dzić do pozba­wie­nia Kre­dy­to­bior­ców odse­tek za czas trwa­nia pro­ce­su, jed­nak­że Sąd nie uwzględ­nił żad­ne­go z zarzu­tów zgło­szo­nych przez bank, dzię­ki cze­mu uzy­ska­ny w niniej­szej spra­wie wyrok jest w cało­ści korzyst­ny dla Klien­tów Kan­ce­la­rii.

Dnia 28 listo­pa­da 2023 r. odby­ła się jedy­na w niniej­szej spra­wie roz­pra­wa, pod­czas któ­rej Sąd prze­słu­chał Powo­dów oraz pouczył ich o skut­kach nie­waż­no­ści umo­wy. Sąd posta­no­wił pomi­nąć wnio­sek o dowód z opi­nii bie­głe­go sądo­we­go, uzna­jąc go jako nie­istot­ny dla roz­strzy­gnię­cia spra­wy i zmie­rza­ją­cy jedy­nie do prze­dłu­że­nia postę­po­wa­nia. Sąd posta­no­wił odro­czyć ogło­sze­nie orze­cze­nia do dnia 12 grud­nia 2023 r. Publi­ka­cja wyro­ku odby­ła się w for­mie zdal­nej i wte­dy to zapa­dał wyrok usta­la­ją­cy, że umo­wa kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do CHF zawar­ta przez Klien­tów Kan­ce­la­rii w 2008 r. jest nie­waż­na w całości!

Cie­ka­wost­ki procesowe:

✅ raty kre­dy­tu zosta­ły zawie­szo­ne już po 4 dniach od wpły­nię­cia pozwu do Sądu,

✅ Sąd prze­pro­wa­dził tyl­ko jed­ną roz­pra­wę, pod­czas któ­rej prze­słu­chał Klien­tów Kancelarii,

✅ Sąd posta­no­wił pomi­nąć wnio­ski stron o prze­pro­wa­dze­nie dowo­du z opi­nii bie­głe­go sądowego,

✅ Sąd nie uwzględ­nił pod­nie­sio­ne­go przez bank zarzu­tu zatrzy­ma­nia i zasą­dził odset­ki od wezwa­nia ban­ku do zapłaty,

✅ wyrok zapadł po zale­d­wie 4 mie­sią­cach od dnia wnie­sie­nia pozwu.

Wyrok jest nie­pra­wo­moc­ny, a bank zapew­ne swo­im zwy­cza­jem, wnie­sie od nie­go ape­la­cję. Nie­mniej jed­nak, zwa­żyw­szy na bieg innych, ana­lo­gicz­nych spraw sądo­wych, mamy prze­ko­na­nie, że wyrok pra­wo­moc­ny będzie dla Klien­tów Kan­ce­la­rii rów­nie korzystny.