Po roku od wniesienia pozwu Sąd ustalił NIEWAŻNOŚC umowy Raiffeisen Bank i zasądził na rzecz Klientów Kancelarii prawie 50 tys. zł oraz 45 tys. CHF

Po roku od zło­że­nia pozwu Sąd usta­lił NIEWAŻNOŚC umo­wy Raif­fe­isen Bank i zasą­dził na rzecz Klien­tów Kan­ce­la­rii pra­wie 50 tys. zł oraz 45 tys. CHF.

W dniu 14 czerw­ca 2022 r. Sąd Okrę­go­wy w War­sza­wie, XXVIII Wydział Cywil­ny, w oso­bie SSO Alek­san­dry Orze­chow­skiej, w spra­wie z powódz­twa Klien­tów Kan­ce­la­rii prze­ciw­ko Raif­fe­isen Bank Inter­na­tio­nal AG, sygn. akt XXVIII C 7661/21, wydał wyrok, w któ­rym usta­lił, że:

✅ Umo­wa o kre­dyt hipo­tecz­ny zawar­ta przez Powo­dów z Ban­kiem EFG Euro­bank Erga­sias S.A. Spół­ka Akcyj­na Oddział w Pol­sce w 2007 r. jest nie­waż­na,

✅ zasą­dził od Pozwa­ne­go na rzecz Powo­dów kwo­tę 49 469,86 zł i kwo­tę 44 758,14 CHF wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie od dnia 6.10.2021 r. do dnia zapłaty,

✅ zasą­dził od Ban­ku na rzecz Klien­tów Kan­ce­la­rii kwo­tę 11 834 zł tytu­łem zwro­tu kosz­tów procesu

wyrok 14.06.2022 sygn. akt XXVIII C 7661.21

Spra­wa sądo­wa w I instan­cji zaini­cjo­wa­na przez kre­dy­to­bior­ców fran­ko­wych trwa­ła zale­d­wie rok i ogra­ni­czy­ła się do wymia­ny pism pro­ce­so­wych pomię­dzy stro­na­mi oraz do prze­słu­cha­nia Klien­tów Kan­ce­la­rii w cha­rak­te­rze Powodów.

Sąd posta­no­wił pomi­nąć wnio­ski ban­ku o prze­słu­cha­nie świad­ków – pra­cow­ni­ków ban­ku, ponie­waż oko­licz­no­ści, jakie mia­ły one wyka­zać tj. pro­ce­du­ry obo­wią­zu­ją­ce w ban­ku, spo­sób usta­la­nia przez bank kur­sów w tabe­li kur­so­wej, czy spo­sób wyko­na­nia umo­wy nie mia­ły żad­ne­go zna­cze­nia dla roz­po­zna­nia isto­ty niniej­szej spra­wy, jaką jest nie­waż­ność umo­wy tzw. „kre­dy­tu frankowego”.

Rów­nież do wnio­sków stron o prze­pro­wa­dze­nie dowo­du z opi­nii bie­głe­go Sąd roz­po­zna­ją­cy spra­wę się nie przy­chy­lił, ponie­waż za uza­sad­nio­ne w peł­ni uznał rosz­cze­nie o usta­le­nie nie­waż­no­ści umo­wy o kre­dyt hipo­tecz­ny i nie prze­cho­dził tym samym do roz­po­zna­wa­nia rosz­cze­nia ewen­tu­al­ne­go o odfran­ko­wie­nie, a tyl­ko w tym przy­pad­ku opi­nia bie­głe­go była­by przydatna.

Postę­po­wa­nie dowo­do­we ogra­ni­czy­ło się więc wyłącz­nie do prze­pro­wa­dze­nia jed­nej roz­pra­wy, w trak­cie któ­rej prze­słu­cha­no Powo­dów pod kątem posia­da­nia przez nich sta­tu­su kon­su­men­tów oraz infor­ma­cji, jakie prze­ka­za­no im pod­czas udzie­la­nia kre­dy­tu. Z zeznań klien­tów Kan­ce­la­rii jed­no­znacz­nie wyni­ka­ło, że przy­stę­po­wa­li oni do umo­wy kre­dy­tu jako kon­su­men­ci, któ­rzy chcie­li zaspo­ko­ić swo­je pod­sta­wo­we potrze­by życio­we, nie mie­li żad­nej moż­li­wo­ści nego­cja­cji umo­wy ani też regu­la­mi­nu zwie­ra­ją­ce­go nie­do­zwo­lo­ne klau­zu­le przeliczeniowe.

Z ust­nych moty­wów uza­sad­nie­nia jakie przed­sta­wił Sąd po ogło­sze­niu wyro­ku wyni­ka, że w umo­wie zawar­te są nie­do­zwo­lo­ne klau­zu­le indek­sa­cyj­ne, któ­re spra­wia­ją, że kre­dy­to­bior­cy nie wie­dzą, ile środ­ków będą musie­li zwró­cić na rzecz ban­ku, żeby zwol­nić się w cało­ści ze zobo­wią­za­nia. Co wię­cej, Sąd uznał za dale­ce nie­wy­star­cza­ją­ce rze­ko­me poucze­nia prze­ka­zy­wa­ne przez pra­cow­ni­ków ban­ku o ryzy­ku kur­so­wym, bowiem wszel­kie ryzy­ka były mar­gi­na­li­zo­wa­ne, a Powo­dom nie prze­ka­za­no rze­tel­nej infor­ma­cji o cha­rak­te­rze kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do walu­ty obcej ani o real­nych ryzy­kach z nim zwią­za­nych. W efek­cie powyż­sze­go oraz bez­sku­tecz­no­ści klau­zul prze­li­cze­nio­wych koniecz­ne było usta­le­nie nie­waż­no­ści umo­wy kredytu.

Cie­ka­wost­ki procesowe:
✅ spra­wa od momen­tu zło­że­nia pozwu do wyro­ku trwa­ła zale­d­wie rok,

✅ Sąd prze­pro­wa­dził jed­ną roz­pra­wę, pod­czas któ­rej prze­słu­chał Klien­tów Kan­ce­la­rii oraz wydał wyrok,

✅ Sąd pomi­nął wnio­ski dowo­do­we Pozwa­ne­go o prze­słu­cha­nie świad­ków — pra­cow­ni­ków ban­ku — stwier­dza­jąc, że ich zezna­nia będą nie­przy­dat­ne dla roz­strzy­gnię­cia sprawy,

✅ Sąd pomi­nął wnio­sek o dowód z opi­nii bie­głe­go sądowego,

✅ Sąd ode­brał pisem­ne oświad­cze­nia od Klien­tów Kan­ce­la­rii, że zna­ją skut­ki usta­le­nia nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do CHF i tego wła­śnie się domagają,

✅ bez­po­śred­nio po roz­pra­wie został ogło­szo­ny wyrok.

Wyrok nie jest pra­wo­moc­ny, ocze­ku­je­my na ape­la­cję banku.