Umowa zawarta z Getin Bankiem S.A. została unieważniona w całości przez Sąd Okręgowy w Siedlcach ws. I C 1575/23, proces trwał 15 miesięcy

Dnia 9 grud­nia 2024 r. Sąd Okrę­go­wy w Sie­dl­cach, I Wydział Cywil­ny, pod prze­wod­nic­twem SSO Elż­bie­ty Nowac­kiej wydał ws. I C 1575/23 na roz­pra­wie wyrok, w którym:

- usta­lił, że umo­wa kre­dy­tu hipo­tecz­ne­go indek­so­wa­ne­go do CHF zawar­ta w 2008 r. pomię­dzy Getin Ban­kiem S.A. w Kato­wi­cach – DOM Oddział w Łodzi, a Powo­da­mi jest nie­waż­na w całości

- zasą­dził od Syn­dy­ka na rzecz każ­de­go z Powo­dów zwrot kosz­tów pro­ce­su po 4 567 zł wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie liczo­ny­mi od upra­wo­moc­nie­nia się orze­cze­nia do dnia zapłaty.

wyrok SO w Sie­dl­cach I C 1575.23 z 9.12.2025 Getin Syndyk

Przed­mio­to­we postę­po­wa­nie sądo­we zmie­rza­ją­ce do unie­waż­nie­nia kolej­nej umo­wy tzw. kre­dy­tu fran­ko­we­go zosta­ło zaini­cjo­wa­ne przez Kan­ce­la­rię Adwo­kac­ką we wrze­śniu 2023 r., tak­że korzyst­ny dla Klien­tów wyrok zapadł po zale­d­wie 15 mie­sią­cach. W pozwie doma­ga­li­śmy się wyłącz­nie usta­le­nia, że umo­wa kre­dy­tu hipo­tecz­ne­go indek­so­wa­ne­go do CHF zawar­ta w stycz­niu 2008 r. jest nie­waż­na w cało­ści. Już w pozwie został tak­że zamiesz­czo­ny wnio­sek o zabez­pie­cze­nie postę­po­wa­nia, poprzez wstrzy­ma­nie obo­wiąz­ku doko­ny­wa­nia przez Powo­da spła­ty rat ww. kre­dy­tu w wyso­ko­ści i ter­mi­nie okre­ślo­nym w Umo­wie kre­dy­tu. Sąd udzie­lił takie­go zabez­pie­cze­nia posta­no­wie­niem wyda­nym w stycz­niu 2024 r., w któ­rym posta­no­wił udzie­lić zabez­pie­cze­nia rosz­cze­nia powo­dów o usta­le­nie nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­tu hipo­tecz­ne­go indek­so­wa­ne­go do CHF zawar­tej 8 stycz­nia 2008 roku pomię­dzy powo­da­mi a Getin Bank S.A. w Kato­wi­cach, nor­mu­jąc pra­wa i obo­wiąz­ki stron na czas trwa­nia pro­ce­su przez wstrzy­ma­nie obo­wiąz­ku spła­ty kre­dy­tu w wyso­ko­ści i ter­mi­nach okre­ślo­nych umo­wą od 5 wrze­śnia 2023 roku do cza­su upra­wo­moc­nie­nia się wyro­ku w niniej­szej sprawie.

Następ­nie stro­ny postę­po­wa­nia wymie­ni­ły pisma pro­ce­so­we, w tym przede wszyst­kim pozwa­ny zło­żył odpo­wiedź na pozew, w któ­rej doma­gał się odrzu­ce­nia pozwu wobec przej­ścio­we­go bra­ku dro­gi sądo­wej w związ­ku z jego wnie­sie­niem po ogło­sze­niu upa­dło­ści Getin Noble Bank S.A. w upa­dło­ści, czy też zawie­sze­nie postę­po­wa­nia do cza­su zakoń­cze­nia postę­po­wa­nia upa­dło­ścio­we­go, aż wresz­cie tak­że odda­le­nia pozwu w cało­ści. Żaden z powyż­szych zarzu­tów nie spo­tkał się z uzna­niem sądu, podob­nie jak zaża­le­nie na posta­no­wie­nie o zabez­pie­cze­nie, któ­re posta­no­wie­niem z dnia 5 sierp­nia 2024 r. zosta­ło odda­lo­ne przez Sąd Ape­la­cyj­ny w Lublinie.

W tym miej­scu war­to pod­kre­ślić, że 19 wrze­śnia 2024 r. zapa­dła Uchwa­ła Sądu Naj­wyż­sze­go III CZP 5/24 o nastę­pu­ją­cej treści:

​Postę­po­wa­nie sądo­we z powódz­twa kre­dy­to­bior­cy będą­ce­go kon­su­men­tem o usta­le­nie nie­ist­nie­nia sto­sun­ku praw­ne­go z umo­wy kre­dy­tu, pro­wa­dzo­ne prze­ciw­ko ban­ko­wi, co do któ­re­go w toku postę­po­wa­nia ogło­szo­no upa­dłość, nie jest spra­wą „o wie­rzy­tel­ność, któ­ra pod­le­ga zgło­sze­niu do masy upa­dło­ści” w rozu­mie­niu art. 145 ust. 1 usta­wy z dnia 28 lute­go 2003 r. Pra­wo upa­dło­ścio­we, a tym samym może być pod­ję­te z chwi­lą usta­le­nia oso­by peł­nią­cej funk­cję syndyka.

Jest to zatem odpo­wiedź na pyta­nie: ​Czy postę­po­wa­nie sądo­we z powódz­twa kre­dy­to­bior­cy będą­ce­go kon­su­men­tem o usta­le­nie nie­ist­nie­nia sto­sun­ku praw­ne­go z umo­wy kre­dy­tu walo­ry­zo­wa­ne­go (indek­so­wa­ne­go albo deno­mi­no­wa­ne­go) do walu­ty obcej wyto­czo­ne prze­ciw­ko ban­ko­wi co do któ­re­go w toku postę­po­wa­nia ogło­szo­no upa­dłość jest spra­wą: „o wie­rzy­tel­ność, któ­ra pod­le­ga zgło­sze­niu do masy upa­dło­ści” w rozu­mie­niu art. 145 ust.1 usta­wy z 28 lute­go 2003 r. pra­wo upa­dło­ścio­we (Dz.U. 2022 poz.1520 ze zm.), a tym samym pod­le­ga zawie­sze­niu na pod­sta­wie art. 174 par. 1 pkt. 4 k.p.c., w związ­ku z art. 144 ust.1 i art. 145 ust. 1 pra­wa upa­dło­ścio­we­go do cza­su roz­po­zna­nia zgło­sze­nia wie­rzy­tel­no­ści na liście wie­rzy­tel­no­ści lub odpo­wied­nio odmo­wy uwzględ­nie­nia wie­rzy­tel­no­ści na liście i wyczer­pa­nia try­bu okre­ślo­ne­go usta­wą, czy też postę­po­wa­nie to może być kon­ty­nu­owa­ne z udzia­łem syn­dy­ka masy upa­dło­ści bez ocze­ki­wa­nia na wyczer­pa­nie try­bu okre­ślo­ne­go w pra­wie upadłościowym?

Po wymia­nie pism pro­ce­so­wych, Sąd wyzna­czył ter­min roz­pra­wy na dzień 9 grud­nia 2024 r., a na roz­pra­wę zosta­li wezwa­ni Powo­do­wie, któ­rych sąd prze­słu­chał na oko­licz­no­ści zwią­za­ne z pro­ce­sem uzy­ski­wa­nia kre­dy­tu, a tak­że posia­da­nia przez nich sta­tu­su kon­su­men­tów. Po prze­słu­cha­niu stro­ny Powo­do­wej Sąd wydał wyrok, w któ­rym usta­lił, że umo­wa kre­dy­tu indek­so­wa­na do CHF jest nie­waż­na, a tak­że obcią­żył prze­gry­wa­ją­ce­go Syn­dy­ka kosz­ta­mi pro­ce­su. Sąd Okrę­go­wy w Sie­dl­cach zatem roz­po­znał spra­wę zgod­nie z wytycz­ny­mi zawar­ty­mi w uchwa­le Sądu Naj­wyż­sze­go. Mimo to, Syn­dyk zło­żył wnio­sek o uza­sad­nie­nie tego wyro­ku i wniósł apelację.

Cie­ka­wost­ki procesowe:

✅ sąd wydał wyrok po 15 mie­sią­cach od zło­że­nia pozwu, czy­li w bar­dzo krót­kim czasie,

✅ Sąd Okrę­go­wy w Sie­dl­cach udzie­lił zabez­pie­cze­nia poprzez zawie­sze­nie obo­wiąz­ku spła­ty przez Klien­tów Kan­ce­la­rii rat kre­dy­tu, dzię­ki cze­mu raty są zawie­szo­ne do cza­su pra­wo­moc­ne­go zakoń­cze­nia postę­po­wa­nia sądowego,

✅ w spra­wie odby­ła się jed­na roz­pra­wa, w trak­cie któ­rej Sąd prze­słu­chał Powo­dów – Klien­tów Kancelarii,

✅ od razu po roz­pra­wie Sąd wydał wyrok, w któ­rym usta­lił, że umo­wa kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do CHF zawar­ta z Getin Ban­kiem S.A. w Kato­wi­cach – DOM Oddział w Łodzi w stycz­niu 2008 r. jest nie­waż­na w całości,

✅ Syn­dyk wniósł ape­la­cję wraz z wnio­skiem o zwol­nie­nie z kosz­tu opła­ty sądo­wej, któ­ry to wnio­sek jed­nak nie został przez Sąd Ape­la­cyj­ny w Lubli­nie uwzględniony.

Wyrok nie jest pra­wo­moc­ny, Syn­dyk wniósł o uza­sad­nie­nie wyro­ku, a tak­że wniósł ape­la­cję od wyro­ku Sądu Okrę­go­we­go w Sie­dl­cach z jed­no­cze­snym wnio­skiem o zwol­nie­nie z obo­wiąz­ku pono­sze­nia kosz­tów opła­ty sądo­wej od ape­la­cji, któ­ry to wnio­sek nie został uwzględ­nio­ny przez Sąd Ape­la­cyj­nym w Lublinie.