SO w Krakowie unieważnia umowę kredytu CHF zawartą z GE Money Bank (Bank BPH) po 12 miesiącach postępowania

W dniu 22 kwiet­nia 2024 roku Sąd Okrę­go­wy w Kra­ko­wie I Wydział Cywil­ny w oso­bie SSO Hono­ra­ty Paluch, w spra­wie o sygna­tu­rze akt  I C 1489/23 z powódz­twa klient­ki Kan­ce­la­rii prze­ciw­ko Bank BPH Spół­ce Akcyj­nej, wydał wyrok, w którym:

- usta­lił, że pomię­dzy Powód­ką a pozwa­nym Ban­kiem nie ist­niał sto­su­nek praw­ny wyni­ka­ją­cy z zawar­tej umo­wy kre­dy­tu wobec nie­waż­no­ści umo­wy,

-zasą­dził od Ban­ku BPH S.A. na rzecz Powód­ki kwo­tę 438.447,81 zł wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi  za opóź­nie­nie liczo­ny­mi od dnia 19 lip­ca 2023 roku do dnia zapłaty,

- zasą­dził od stro­ny pozwa­nej na rzecz Powód­ki kwo­tę 11.817,00 zł tytu­łem zwro­tu kosz­tów pro­ce­su, w tym kwo­tę 10.800,00 zł tytu­łem zwro­tu kosz­tów zastęp­stwa pro­ce­so­we­go, z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie liczo­ny­mi od daty upra­wo­moc­nie­nia się orze­cze­nia do dnia zapłaty.

wyrok SO w Kra­ko­wie ws. I C 1289.23 z 22 kwiet­nia 2024

Powód­ka w 2008 roku zawar­ła z GE Money Bank S.A. (Bank BPH S.A.) umo­wę kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do walu­ty CHF na kwo­tę 451.884,00 zło­tych. Celem umo­wy kre­dy­tu było pokry­cie czę­ści kosz­tów zaku­pu nie­ru­cho­mo­ści miesz­kal­nej oraz spła­tę kre­dy­tu fran­ko­we­go zacią­gnię­te­go w innym banku.

Pozew w powyż­szej spra­wie został wnie­sio­ny przez Kan­ce­la­rię do Sądu Okrę­go­we­go w Kra­ko­wie 3 kwiet­nia 2023 r. W imie­niu Klien­ta w pozwie doma­ga­li­śmy się usta­le­nia nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­tu powią­za­ne­go z fran­kiem szwaj­car­skim oraz zasa­dze­nia na rzecz Kre­dy­to­bior­cy zwro­tu wszyst­kich kwot wpła­co­nych na rzecz Ban­ku w wyko­na­niu nie­waż­nej umo­wy tzw. kre­dy­tu fran­ko­we­go wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóźnienie.

Głów­ną pod­sta­wą nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­tu powią­za­ne­go z fran­kiem szwaj­car­skim, jaką wska­zy­wa­li­śmy w pozwie była przede wszyst­kim sprzecz­ność umo­wy z prze­pi­sa­mi pra­wa, tj. art. 69 usta­wy Pra­wo ban­ko­we, jak rów­nież naru­sze­nie przez bank zasad współ­ży­cia spo­łecz­ne­go i dobrych oby­cza­jów poprzez nie­po­in­for­mo­wa­nie Kre­dy­to­bior­cy o rze­czy­wi­stym ryzy­ku walu­to­wym, jakie wią­za­ło się z zawar­ciem umo­wy kre­dy­tu indek­so­wa­ne­go do walu­ty CHF. Jako pod­sta­wę nie­waż­no­ści umo­wy poda­wa­li­śmy tak­że zawar­cie w umo­wie kre­dy­tu nie­do­zwo­lo­nych klau­zul prze­li­cze­nio­wych, któ­re dawa­ły ban­ko­wi moż­li­wość usta­la­nia kur­sów kup­na i kur­sów sprze­da­ży CHF, skut­kiem cze­go bank arbi­tral­nie decy­do­wał o wyso­ko­ści zobo­wią­za­nia Kre­dy­to­bior­cy. Uzna­nie klau­zul prze­li­cze­nio­wych za nie­do­zwo­lo­ne skut­ku­je nato­miast tym, że nie wią­żą one stron, a w kon­se­kwen­cji umo­wa jest nie­waż­na w cało­ści i od początku.

Po upły­wie roku, dnia 9 kwiet­nia 2024 r. oby­ła się roz­pra­wa sądo­wa, pod­czas któ­rej Sąd szcze­gó­ło­wo prze­słu­chał Powód­kę oraz pouczył ją o skut­kach usta­le­nia nie­waż­no­ści umo­wy. Sąd posta­no­wił pomi­nąć dowód z zeznań świad­ka o któ­re­go prze­słu­cha­nie wnio­sko­wał Bank oraz dowód z opi­nii bie­głych wska­zu­jąc, że są one nie­istot­ne dla roz­po­zna­nia spra­wy i zmie­rza­ją jedy­nie do prze­dłu­że­nia postę­po­wa­nia. Korzyst­ny dla Klien­ta Kan­ce­la­rii wyrok został ogło­szo­ny w dniu 22 kwiet­nia 2024 r. Sąd usta­lił, że pomię­dzy Powód­ką a Ban­kiem nie ist­nie­je sto­su­nek praw­ny wyni­ka­ją­cy z umo­wy kre­dy­tu, zasą­dził na jej rzecz zwrot wszyst­kich kwot wpła­co­nych do ban­ku w wyko­na­niu nie­waż­nej umo­wy oraz obcią­żył Bank w cało­ści kosz­ta­mi procesu.

Po wyro­ku Kan­ce­la­ria zło­ży­ła w imie­niu Powód­ki dodat­ko­wo wnio­sek o zabez­pie­cze­nie poprzez zawie­sze­nie obo­wiąz­ku dal­szej spła­ty rat kre­dy­tu, ponie­waż Kre­dy­to­bior­ca oddał już do ban­ku kwo­tę prze­wyż­sza­ją­cą udo­stęp­nio­ny przez Bank kapi­tał kre­dy­tu. Sąd posta­no­wił, że Klient­ka kan­ce­la­rii nie musi dalej regu­lo­wać rat wadli­wej umo­wy kre­dy­tu CHF. Co wię­cej Sąd zaka­zał stro­nie pozwa­nej zło­że­nia powód­ce oświad­cze­nia o wypo­wie­dze­niu umo­wy wsku­tek wstrzy­ma­nia obo­wiąz­ku spła­ty rat kapi­ta­ło­wo-odset­ko­wych, a tak­że zaka­zał stro­nie pozwa­nej prze­ka­zy­wa­nia do reje­strów pro­wa­dzo­nych przez Biu­ro Infor­ma­cji Kre­dy­to­wej, Sys­te­mu Ban­ko­we­go Rejestr infor­ma­cji o nie­spła­ca­niu przez powód­kę rat kapitałowo-odsetkowych.

posta­no­wie­nie o zabez­pie­cze­niu SO w Kra­ko­wie (1)

posta­no­wie­nie o zabez­pie­cze­niu SO w Kra­ko­wie (2)

Cie­ka­wost­ki procesowe:

✅Wyrok zapadł już po 12 mie­sią­cach od zło­że­nia pozwu,

✅Sąd posta­no­wił pomi­nąć dowód z prze­słu­cha­nia świad­ka wnio­sko­wa­ny przez Bank oraz dowód z opi­nii bie­głe­go sądowego,

✅Sąd po wyda­niu wyro­ku posta­no­wił udzie­lić Powód­ce zabez­pie­cze­nia, dzię­ki cze­mu nie musi ona regu­lo­wać już rat kre­dy­tu frankowego

✅Nie został uwzględ­nio­ny w wyro­ku zarzut zatrzy­ma­nia pod­nie­sio­ny przez pozwa­ny bank.

Wyrok jest nie­pra­wo­moc­ny. Bank zło­żył wnio­sek o uza­sad­nie­nie wyro­ku, co sta­no­wi zapo­wiedź wnie­sie­nia ape­la­cji, jed­nak­że doświad­cze­nie Kan­ce­la­rii wska­zu­je, że szan­se ban­ku na uzy­ska­nie zmia­ny korzyst­ne­go dla Klien­ta Kan­ce­la­rii wyro­ku są zni­ko­me, jeśli nie mówiąc wprost żad­ne, stąd ze spo­ko­jem ocze­ku­je­my na roz­po­zna­nie apelacji.