Prawomocne zabezpieczenie roszczeń Frankowiczów na czas trwania postępowania, w którym dochodzą ustalenia nieważności umowy kredytu indeksowanego do CHF

W dniu 17 stycz­nia 2022 r. Sąd Okrę­go­wy w Elblą­gu (sygn. akt: I C 495/21 SSO Doro­ta Twar­dow­ska) wydał posta­no­wie­nie w spra­wie z powódz­twa Klien­tów Kan­ce­la­rii prze­ciw­ko Ban­ko­wi BPH S.A. obej­mu­ją­ce­go rosz­cze­nie o usta­le­nie nie­waż­no­ści umo­wy zawar­tej z GE Money Bank S.A. i zapła­tę. Sąd posta­no­wił udzie­lić zabez­pie­cze­nia w ten spo­sób, że:

1. Wstrzy­mał obo­wią­zek doko­ny­wa­nia przez powo­dów spła­ty rat kapi­ta­ło­wo – odsetkowych 
   w wyso­ko­ści i ter­mi­nach wyni­ka­ją­cych z umo­wy kre­dy­to­wej w okre­sie od daty wyda­nia posta­no­wie­nia do dnia pra­wo­moc­ne­go zakoń­cze­nia postę­po­wa­nia w sprawie;
2. Zaka­zał pozwa­ne­mu ban­ko­wi zło­że­nia oświad­cze­nia o wypo­wie­dze­niu umo­wy kredytowej
   w okre­sie od daty wyda­nia posta­no­wie­nia do dnia pra­wo­moc­ne­go zakoń­cze­nia postę­po­wa­nia w sprawie;
3. Zaka­zał pozwa­ne­mu ban­ko­wi prze­ka­zy­wa­nia infor­ma­cji o zadłu­że­niu powo­dów wynikającym 
   z umo­wy kre­dy­to­wej do Biu­ra Infor­ma­cji Kre­dy­to­wej oraz Sys­te­mu Ban­ko­we­go Rejestru 
   w okre­sie od daty wyda­nia posta­no­wie­nia do dnia pra­wo­moc­ne­go zakoń­cze­nia postę­po­wa­nia w sprawie.

Posta­no­wie­nie jest pra­wo­moc­ne, bowiem zaża­le­nie ban­ku zosta­ło odda­lo­ne posta­no­wie­niem z dnia 25 mar­ca 2022 r. (sygn. akt: I Cz 65/22).

Odno­sząc się do powyż­sze­go posta­no­wie­nia war­to przy­bli­żyć, jakie pozy­tyw­ne skut­ki wywo­łu­je takie orze­cze­nie dla Fran­ko­wi­cza. Naj­bar­dziej istot­nym jest oczy­wi­ście wstrzy­ma­nie obo­wiąz­ku doko­ny­wa­nia spła­ty rat kapi­ta­ło­wo – odset­ko­wych przez cały czas trwa­nia postę­po­wa­nia sądo­we­go. Uza­sad­nia­jąc posta­no­wie­nie Sąd stwier­dził, że przy wybo­rze spo­so­bu zabez­pie­cze­nia uwzględ­nił inte­re­sy stron postę­po­wa­nia w takiej mie­rze, aby upraw­nio­ne­mu zapew­nić nale­ży­tą ochro­nę praw­ną, a obo­wią­za­ne­go nie obcią­żać ponad potrze­bę. Sąd w cało­ści podzie­lił twier­dze­nia repre­zen­to­wa­nych przez Kan­ce­la­rię kon­su­men­tów zawar­te w uza­sad­nie­niu wnio­sku, że brak zabez­pie­cze­nia unie­moż­li­wi lub poważ­nie utrud­ni wyko­na­nie zapa­dłe­go w spra­wie orze­cze­nia lub w inny spo­sób unie­moż­li­wi lub poważ­nie utrud­ni osią­gnię­cie celu postę­po­wa­nia w spra­wie. Nato­miast dal­sze speł­nia­nie świad­cze­nia dopro­wa­dza­ły­by do nie­za­sad­ne­go obcią­że­nia powo­dów i bez­pod­staw­ne­go wzbo­ga­ca­nia pozwa­ne­go ban­ku, bez­za­sad­nie zwięk­sza­jąc ska­lę roz­li­czeń koniecz­nych w przy­pad­ku stwier­dze­nia nie­waż­no­ści umo­wy. Zabez­pie­cze­nie poprzez wstrzy­ma­nie obo­wiąz­ku doko­ny­wa­nia dal­szych spłat rat „kre­dy­tu fran­ko­we­go” Sąd uznał za w peł­ni uza­sad­nio­ne, przy­chy­la­jąc się do zło­żo­ne­go przez Kan­ce­la­rię wniosku.

Ponad­to Sąd stwier­dził, że w inte­re­sie Klien­tów Kan­ce­la­rii jest, aby zaka­zać ban­ko­wi wypo­wia­da­nia umo­wy w związ­ku z zaprze­sta­niem spła­ca­nia rat kapi­ta­ło­wo-odset­ko­wych, bowiem zanie­cha­nie spłat mogło­by stać się prze­słan­ką wypo­wie­dze­nia umo­wy i zgło­sze­nia powo­dów jako nie­rze­tel­nych kre­dy­to­bior­ców pod­mio­tom pro­wa­dzą­cym sto­sow­ne reje­stry, co pozba­wi­ło­by ich moż­li­wo­ści zawie­ra­nia innych umów.

Sąd wspo­mniał tak­że, iż zary­so­wa­na w ostat­nim cza­sie linia orzecz­ni­cza w tzw. spra­wach fran­ko­wych wspie­ra sta­no­wi­sko Klien­tów Kan­ce­la­rii przed­sta­wio­ne w pozwie i stwa­rza duże praw­do­po­do­bień­stwo stwier­dze­nia nie­waż­no­ści całej umo­wy kredytowej.

Powyż­szy przy­pa­dek potwier­dza, że naj­ko­rzyst­niej­szym roz­wią­za­niem dla Fran­ko­wi­czów jest zło­że­nie już na począt­ku postę­po­wa­nia sądo­we­go wnio­sku o zabez­pie­cze­nie, poprzez zawie­sze­nie spła­ty dal­szych rat kre­dy­tu, aby posia­da­jąc pra­wo­moc­ne zabez­pie­cze­nie, mogli oni ze spo­ko­jem ocze­ki­wać na osta­tecz­ne roz­po­zna­nie przez Sąd spra­wy kre­dy­tu indeksowanego/ deno­mi­no­wa­ne­go w walu­cie CHF. Brak takie­go zabez­pie­cze­nia może bowiem pro­wa­dzić do trud­no­ści w odzy­ski­wa­niu dal­szych środ­ków, pomi­mo uzy­ska­nia w przy­szło­ści pozy­tyw­ne­go wyro­ku, choć­by z uwa­gi na pogar­sza­ją­cą się sytu­ację finan­so­wą nie­któ­rych banków.

Pod­su­mo­wu­jąc, zaprze­sta­nie spła­ca­nia kre­dy­tu ma swo­je ogrom­ne zale­ty, zwłasz­cza brak koniecz­no­ści comie­sięcz­ne­go uisz­cza­nia rat umo­wy kre­dy­tu CHF, któ­ra z dużym praw­do­po­do­bień­stwem zosta­nie uzna­na za nie­waż­ną w cało­ści. To bar­dzo istot­na kwe­stia, zwa­żyw­szy na rosną­cy wciąż kurs CHF, a tak­że prze­dłu­ża­ją­ce się cza­sem postę­po­wa­nia sądowe. 

Nie­zwy­kle waż­ne jest tak­że, aby pod­ję­cie takiej decy­zji skon­sul­to­wać mimo wszyst­ko z doświad­czo­nym w tego rodza­ju spra­wach praw­ni­kiem, któ­ry szcze­gó­ło­wo wyja­śni ogół korzy­ści wyni­ka­ją­cych z tego rodza­ju zabez­pie­cze­nia, jak rów­nież ewen­tu­al­ne kon­se­kwen­cje mogą­ce powstać w związ­ku ze zło­że­niem takie­go wnio­sku. Ponad­to, istot­ne jest żeby taki wnio­sek został odpo­wied­nio skon­stru­owa­ny oraz uza­sad­nio­ny, aby miał szan­sę powo­dze­nia i zapew­nił kre­dy­to­bior­cy ochro­nę prawną.