Postanowienia w umowach BNP Paribas uznane za niedozwolone!

Fran­ko­wi­cze coraz czę­ściej decy­du­ją się na kwe­stio­no­wa­nie w sądach wadli­wych umów fran­ko­wych. Potwier­dza­ją to cho­ciaż­by nie­daw­no poda­ne do publicz­nej wia­do­mo­ści sta­ty­sty­ki sądów okrę­go­wych za pierw­sze pół­ro­cze 2023 roku. Może­my z nich wyczy­tać, że w sądach okrę­go­wych na koniec czerw­ca br. toczy­ło się ponad 116 tys. spraw doty­czą­cych kre­dy­tów w CHF. Dodat­ko­wo nale­ży pamię­tać, że kolej­ne kil­ka tysię­cy spraw fran­ko­wych roz­po­zna­ją sądy rejo­no­we. Eks­per­ci prze­wi­du­ją, że na koniec 2023 roku licz­ba czyn­nych spraw fran­ko­wych w sądach się­gnie nawet 150 tysię­cy! W Pol­sce sta­le przy­by­wa wyro­ków stwier­dza­ją­cych nie­waż­ność umów fran­ko­wych i to już nie tyl­ko w mniej­szych sądach, poza wiel­ki­mi ośrod­ka­mi miej­ski­mi, ale tak­że w sto­li­cach woje­wództw, w tym rów­nież w War­sza­wie. Zgod­nie z tego­rocz­ny­mi sta­tyst­ka­mi, w I instan­cji ponad 97 proc. spraw fran­ko­wych koń­czy się z korzy­ścią dla kon­su­men­ta. W II instan­cji, sta­ty­sty­ka ta jest jesz­cze bar­dziej pro­kon­su­menc­ka, ponie­waż Fran­ko­wi­cze wygry­wa­ją na tym eta­pie ponad 99 proc. spraw prze­ciw­ko bankom.

Jak poka­zu­je orzecz­nic­two w ostat­nim cza­sie, nie ma w zasa­dzie umo­wy fran­ko­wej, któ­rej nie da się unie­waż­nić. Wszyst­kie kon­trak­ty kon­stru­owa­ne były w podob­ny spo­sób, na zbli­żo­nych do sie­bie wzor­cach umow­nych. Jedy­na róż­ni­ca pole­ga na tym, że nie­któ­re ban­ki lepiej się zabez­pie­czy­ły, a inne gorzej, dla­te­go też część umów fran­ko­wych z łatwo­ścią moż­na unie­waż­nić, lecz są też takie, któ­re wyma­ga­ją więk­sze­go nakła­du pra­cy – wśród nich te ofe­ro­wa­ne przez For­tis Bank, obec­ny BNP Pari­bas,  któ­re­go umo­wy przez dłu­gi czas ucho­dzi­ły za wręcz nie­moż­li­we do zakwe­stio­no­wa­nia. Obec­nie, wadli­wość umów tego ban­ku potwier­dza­ją nie tyl­ko sądy roz­po­zna­ją­ce spra­wy indy­wi­du­al­ne, ale tak­że UOKiK, któ­ry na mocy decy­zji nr DOZIK-14/2020 z wrze­śnia 2020 r. uznał za nie­do­zwo­lo­ne wzor­ce umow­ne ban­ku BNP Pari­bas odno­szą­ce się do mecha­ni­zmów prze­li­cze­nio­wych, w tym do spo­so­bu wyli­cza­nia kur­sów w tabe­lach ban­ku i wpi­sał je do reje­stru klau­zul niedozwolonych. 

Doty­czy to zapi­sów, w któ­rych bank tyl­ko teo­re­tycz­nie pre­cy­zo­wał spo­sób usta­la­nia kur­sów w tabe­li ban­ko­wej, na pod­sta­wie któ­rych prze­li­cza­ne były raty kre­dy­tów i usta­la­na war­tość zadłu­że­nia. Przykładowo:

 „Kur­sy walut usta­la­ne są w Ban­ku z zacho­wa­niem nastę­pu­ją­cych zasad:

1) kurs sprze­da­ży walu­ty obcej zwa­ny dalej „Kur­sem sprze­da­ży”, usta­la­ny jest jako Śred­ni ryn­ko­wy kurs walu­ty powięk­szo­ny o spre­ad walu­to­wy usta­lo­ny dla sprze­da­ży walu­ty, zwa­ny dalej „Spre­adem walu­to­wym sprze­da­ży”, któ­ry obli­cza­ny jest w nastę­pu­ją­cy sposób:

Spre­ad walu­to­wy sprze­da­ży = Śred­ni ryn­ko­wy kurs walu­ty x Współ­czyn­nik Kory­gu­ją­cy Sprze­da­ży […]”

2) kurs kup­na walu­ty obcej zwa­ny dalej „Kur­sem kup­na”, usta­la­ny jest jako Śred­ni ryn­ko­wy kurs walu­ty pomniej­szo­ny o spre­ad walu­to­wy usta­lo­ny dla kup­na walu­ty, zwa­ny dalej „Spre­adem walu­to­wym kup­na”, któ­ry obli­cza­ny jest w nastę­pu­ją­cy sposób:

Spre­ad walu­to­wy kup­na = Śred­ni ryn­ko­wy kurs walu­ty x Współ­czyn­nik Kory­gu­ją­cy Kup­na […]”

Trud­no uznać te posta­no­wie­nia za przej­rzy­ste, jed­no­znacz­ne i zro­zu­mia­łe dla prze­cięt­ne­go kon­su­men­ta z uwa­gi na spe­cja­li­stycz­ny język i skom­pli­ko­wa­ny mecha­nizm wyli­cza­nia kur­sów oraz spre­adów walu­to­wych — mię­dzy inny­mi dla­te­go Pre­zes UOKiK uznał powyż­sze zapi­sy za niedozwolone.

Nale­ży pamię­tać, iż pra­wo­moc­na decy­zja Pre­ze­sa UOKIK sta­no­wi tzw. pre­ju­dy­kat w postę­po­wa­niach sądo­wych, co ozna­cza, że sąd w indy­wi­du­al­nej spra­wie z udzia­łem kon­su­men­ta zwią­za­ny jest fak­tem wpi­su klau­zu­li do reje­stru i obo­wią­za­ny jest uznać je za bez­sku­tecz­ne wobec kon­su­men­ta. To z kolei pro­wa­dzi zazwy­czaj do usta­le­nia przez sąd nie­waż­no­ści całej umo­wy kre­dy­tu fran­ko­we­go. Decy­zja ta ma zatem ogrom­ne zna­cze­nie w spo­rach kon­su­men­tów uwi­kła­nych w kre­dy­ty fran­ko­we z bankiem.

Wie­lu Fran­ko­wi­czów wygry­wa z ban­kiem BNP Paribas/Fortis Bank i odzy­sku­je napraw­dę duże pie­nią­dze. Bank BNP Pari­bas nie jest już trud­nym prze­ciw­ni­kiem, a jego umo­wy upa­da­ją w sądach coraz czę­ściej. Oczy­wi­ście klu­czo­we jest tu rów­nież wspar­cie doświad­czo­nej Kan­ce­la­rii, któ­ra sku­tecz­nie uar­gu­men­tu­je inte­res Kredytobiorcy.

Rów­nież Klien­ci Kan­ce­la­rii, któ­rzy zawar­li w 2008 r. umo­wę kre­dy­tu deno­mi­no­wa­ne­go z For­tis Ban­kiem odnie­śli suk­ces, a ich umo­wa zosta­ła uzna­na za nie­waż­ną. Sąd Okrę­go­wy w War­sza­wie wyro­kiem z dnia 6 kwiet­nia 2022 r., usta­lił że umo­wa tzw. kre­dy­tu fran­ko­we­go, zawar­ta przez repre­zen­to­wa­nych przez naszą Kan­ce­la­rię Powo­dów, jest nie­waż­na. Ponad­to zasą­dził od pozwa­ne­go BNP Pari­bas na rzecz Klien­tów kwo­tę 185,89 zł i kwo­tę 73.709,72 CHF wraz z odset­ka­mi usta­wo­wy­mi za opóź­nie­nie, a tak­że zasą­dził od pozwa­ne­go Ban­ku kosz­ty pro­ce­su. Sąd w cało­ści  podzie­lił sta­no­wi­sko zawar­te w pismach pro­ce­so­wych kon­stru­owa­nych przez Kan­ce­la­rię i uznał, że umo­wa nigdy nie prze­wi­dy­wa­ła wypła­ty kre­dy­tu w walu­cie, a w kon­se­kwen­cji nie spo­sób ją uznać za umo­wę kre­dy­tu walutowego.

Dokład­ny odpis uzy­ska­ne­go przez Kan­ce­la­rię korzyst­ne­go wyro­ku w spo­rze  BNP Pari­bas Bank Pol­ska S.A. znaj­du­je się w lin­ku poniżej

Jest to zatem kolej­ny dowód na to, że umo­wy daw­ne­go For­tis Ban­ku rów­nież moż­na unie­waż­nić! Naszym klien­tom gra­tu­lu­je­my, zaś oso­by, któ­re wciąż mają wąt­pli­wo­ści, zachę­ca­my do prze­sy­ła­nia do naszej Kan­ce­la­rii swo­ich umów, celem doko­na­nia bez­płat­nej ana­li­zy, pod kątem moż­li­wo­ści skie­ro­wa­nia spra­wy na dro­gę sądo­wą i uwol­nie­nia od fik­cyj­ne­go sal­da w CHF.