Od 18 grudnia 2022 r. obowiązuje znowelizowana tzw. ustawa antylichwiarska. Jej celem jest zwiększenie ochrony osób fizycznych, zawierających umowy o pożyczkę pieniężną, niepozostających w bezpośrednim związku z prowadzoną przez te osoby działalnością gospodarczą lub zawodową.
Powyższa ustawa w nowelizowanym brzmieniu, reguluje rynek pożyczek konsumenckich w celu ograniczenia możliwości nadużyć ze strony firm pożyczkowych. Od tej teraz „chwilówki” albo pożyczki od osób fizycznych nie mogą już zawierać ukrytych, rażąco wysokich opłat czy oprocentowania.
Głównym założeniem „ustawy antylichwiarskiej” jest zwiększenie bezpieczeństwa klientów, korzystających z finansowania w sektorze pozabankowym. Prace legislacyjne skupiały się wokół zwiększenia kontroli nad „parabankami”, bowiem firmy trudniące się udzielaniem pożyczek nie podlegały takiej kontroli jak banki, więc mogły z dużo większą dowolnością ustalać warunki spłaty zobowiązań.
Do najistotniejszych zmian wprowadzonych nowelizacją należy zaliczyć:
Znowelizowana ustawa wprowadziła także nowe regulacje dotyczące tego, kto może udzielać pożyczek pozabankowych. Do dnia wejścia w życie ustawy, minimalny kapitał zakładowy firmy udzielającej pożyczek mógł wynosić 200 tys. zł. Natomiast, nowelizacja podnosi go do 1 mln zł. Ustawa dodatkowo nakłada sankcje na pożyczkodawców udzielających pożyczek konsumentom, którzy na moment zaciągnięcia pożyczki — nie mieli zdolności kredytowej lub mieli zaległości w spłacie zadłużenia wynoszące co najmniej 6 miesięcy, a pożyczka nie była przeznaczona na jego spłatę. W związku z czym pożyczkodawca nie będzie mógł już zbyć takiej wierzytelności, a dochodzenie wierzytelności będzie możliwe dopiero po całkowitej spłacie wcześniejszego zobowiązania, jego wygaśnięciu lub prawomocnym potwierdzeniu przez sąd jego nieistnienia.
Ponadto, jeżeli udzielającego pożyczkę reprezentuje przy zawarciu umowy agent lub inna upoważniona osoba, za której pośrednictwem dający pożyczkę zawiera umowę lub przy której pomocy wykonuje swoje zobowiązanie, do pozaodsetkowych kosztów związanych z zawarciem umowy pożyczki wlicza się również wynagrodzenie agenta lub tej osoby, o ile ponosi je biorący pożyczkę. Powyższe wiąże się obecnie z tym, że udzielający pożyczki musi wyraźnie informować pożyczkobiorcę — jeszcze przed zawarciem — umowy o łącznej wysokości pozaodsetkowych kosztów oraz odsetek, a w przypadku spłaty pożyczki przed terminem, nie można żądać odsetek za okres pozostały, a poniesione pozaodsetkowe koszty ulegają obniżeniu stosownie do skrócenia okresu kredytowania. W przypadku więc przedterminowej spłaty konsument może oczekiwać od pożyczkodawcy proporcjonalnego zwrotu wszelkich opłat i kosztów związanych z pożyczką, jak prowizja czy składki ubezpieczeniowe.
Głównym założeniem ustawy antylichwiarskiej jest więc walka z lichwą i zaniedbywaniem praw konsumenckich. Przez długi czas rynek pożyczek pozabankowych praktycznie nie był uregulowany przepisami prawa. Zadaniem ustawy antylichwiarskiej w znowelizowanej formie jest więc eliminacja nieuczciwych praktyk pożyczkodawców i ochrona konsumentów. Dzięki zmianom ograniczającym koszty pozaodsetkowe pożyczek, oferty powinny obecnie być zbliżone do parametrów cenowych kredytów, a jak wyjaśnia Ministerstwo Finansów, ustawa ma także ograniczyć ryzyko nadużyć podczas udzielania pożyczek.
Na chwilę obecną trudno jednoznacznie określić, jak na rynek pożyczek pozabankowych wpłyną uregulowania wprowadzone znowelizowaną ustawą, jednak wiele wprowadzonych zmian jest pozytywnych i powinno przynieść poprawę sytuacji na rynku pożyczek pozabankowych. Kredytobiorcy powinni czuć się teraz bezpieczniej, ponieważ nie będą już narażeni na ukryte dodatkowe opłaty, często wypisane małym drukiem wygórowane koszty, które niejednokrotnie stawiały konsumentów w trudnej sytuacji finansowej i życiowej.
KANCELARIA ADWOKACKA
DOMINIKA PEŻYŃSKA
© Copyright Kancelaria Adwokacka Dominika Peżyńska
Projekt i realizacja: primodesign.pl