Czy warto mediować z bankiem?

Fran­ko­wi­cze, któ­rzy zde­cy­do­wa­li się pozwać bank, coraz czę­ściej otrzy­mu­ją pro­po­zy­cje ugo­do­we­go zakoń­cze­nia spo­ru i zwra­ca­ją się do naszej Kan­ce­la­rii z pyta­niem – czy to się opłaca?

Dotych­czas ofer­tę prze­wa­lu­to­wa­nia zgod­nie ze wzor­cem KNF (zmia­na kre­dy­tu jak­by od począt­ku był on kre­dy­tem PLN opro­cen­to­wa­nym WIBOR plus mar­ża) pro­po­nu­je PKO BP, a do koń­ca paź­dzier­ni­ka ma ją tak­że zło­żyć ING Bank Ślą­ski. mBank do tej pory nie pod­jął decy­zji o zapro­po­no­wa­niu klien­tom poro­zu­mień według pro­po­zy­cji prze­wod­ni­czą­ce­go KNF ani nie pod­jął żad­nych kro­ków w celu uzy­ska­nia jakich­kol­wiek zgód kor­po­ra­cyj­nych w tej spra­wie. Nie wia­do­mo, jak w tej spra­wie zacho­wa się tak­że Raif­fe­isen Inter­na­tio­nal Bank. Nato­miast Bank Mil­len­nium nie uru­cho­mił pro­gra­mu poro­zu­mień z kre­dy­to­bior­ca­mi na zasa­dach pro­po­no­wa­nych przez KNF, zamiast tego pró­bu­je poro­zu­mieć się z nimi na wła­snych zasadach.

Ponie­waż dotąd naj­wię­cej naszych klien­tów posia­da­ją­cych kre­dy­ty pseu­do­fran­ko­we w PKO BP otrzy­ma­ło zapro­sze­nia do roz­po­czę­cia roz­mów ugo­do­wych przy­bli­ży­my szcze­gó­ły dzia­łań pod­ję­tych przez ten bank. Otóż w lip­cu kre­dy­to­bior­cy (powo­do­wie) otrzy­ma­li pro­po­zy­cje powy­żej wska­za­ne­go prze­wa­lu­to­wa­nia z infor­ma­cją, że jeśli są nią zain­te­re­so­wa­ni, to bank przy­go­tu­je szcze­gó­ło­wą kal­ku­la­cję finan­so­wą. Pomi­mo zgło­sze­nia chę­ci pozna­nia roz­li­czeń, żaden z kre­dy­to­bior­ców do dziś jej nie otrzy­mał. Obec­nie bank pro­po­nu­je skie­ro­wa­nie spraw do media­cji przed Sądem Polu­bow­nym przy KNF, bank twier­dzi, że: “Roz­wią­za­nie przy­go­to­wa­ne przez bank pozwa­la na zawar­cie ugo­dy w krót­szym cza­sie niż w przy­pad­ku roz­strzy­gnięć przed sąda­mi powszech­ny­mi. W trak­cie postę­po­wa­nia media­cyj­ne­go przed Sądem Polu­bow­nym przy KNF klient pozna wszyst­kie para­me­try finan­so­we pro­po­zy­cji, w tym wyso­kość sal­da po kon­wer­sji oraz kwo­tę ewen­tu­al­nej nad­pła­ty, któ­rą zwró­ci mu bank. Pro­ces jest bez­kosz­to­wy i przy­ja­zny dla klien­ta” — komu­ni­kat PKO BP.

Czy rze­czy­wi­ście jest tak, jak wska­zu­je bank?

W naszej opi­nii postę­po­wa­nie media­cyj­ne może trwać ok. 1–2 lat, co ozna­cza, że jest to czas porów­ny­wal­ny z cza­sem, w któ­rym wyro­ki w spra­wach CHF wyda­je Sąd Okrę­go­wy w War­sza­wie, roz­po­zna­ją­cy obec­nie naj­więk­sza licz­bę spo­rów fran­ko­wych. O ile sam pro­ces będzie bez­kosz­to­wy, to cały zysk osią­gnię­ty dzię­ki ugo­dzie i prze­wa­lu­to­wa­niu kre­dy­tu, zosta­nie opo­dat­ko­wa­ny staw­ka­mi 17 i 32 proc. Ana­li­zu­jąc swo­ją spra­wę, każ­dy kre­dy­to­bior­ca winien wziąć więc pod uwa­gę, że prze­wa­lu­to­wa­nie samo w sobie jest roz­wią­za­niem mniej korzyst­nym niż usta­le­nie nie­waż­no­ści umo­wy lub „odfran­ko­wie­nie” kre­dy­tu, a dodat­ko­we opo­dat­ko­wa­nie zysku może pozba­wić to roz­wią­za­nie eko­no­micz­nej opła­cal­no­ści. Dodat­ko­wo war­to pamię­tać, że opro­cen­to­wa­nie WIBOR jest obec­nie na bar­dzo niskim pozio­mie, a wzrost staw­ki refe­ren­cyj­nej będzie miał wpływ na wyso­kość rat kre­dy­tu. War­to pod­kre­ślić, że na zle­ce­nie kre­dy­to­bior­ców ana­li­ty­cy przy­go­to­wu­ją szcze­gó­ło­we kal­ku­la­cje kwot docho­dzo­nych w przy­pad­ku odfran­ko­wie­nia, a tak­że sal­da po eli­mi­na­cji klau­zul prze­li­cze­nio­wych, któ­re każ­do­ra­zo­wo załą­cza­ne są do skła­da­nych przez kon­su­men­tów pozwów. Stąd dzi­wi fakt, że bank jako insty­tu­cja finan­so­wa, nie jest w sta­nie przed­sta­wić para­me­trów finan­so­wych pro­po­zy­cji ugo­do­wej, wyli­czyć sal­da po kon­wer­sji, czy tez kwo­ty ewen­tu­al­nej nadpłaty.

Czy więc war­to przy­stą­pić do media­cji z ban­kiem? Nasza odpo­wiedź brzmi TO ZALEŻY.

Jeśli chcą Pań­stwo zakoń­czyć wcze­śniej spór, niż będzie trwa­ło całe, dwu­in­stan­cyj­ne postę­po­wa­nie sądo­we i satys­fak­cjo­nu­je Pań­stwa prze­wa­lu­to­wa­nie kre­dy­tu po staw­ce WIBOR plus mar­ża z jed­no­cze­snym osią­gnię­ciem zde­cy­do­wa­nie niż­szej korzy­ści niż cho­ciaż­by zwrot nad­płat powsta­łych na sku­tek uzna­nia za bez­sku­tecz­ny wbu­do­wa­ny przez bank do umo­wy kre­dy­tu mecha­nizm indek­sa­cji czy deno­mi­na­cji, to war­to roz­wa­żyć przy­stą­pie­nie do roz­mów z bankiem.

Nato­miast jeśli czas i środ­ki, jakie zaan­ga­żo­wa­li Pań­stwo w pro­ces z ban­kiem spra­wia­ją, że pro­po­no­wa­ne przez bank roz­wią­za­nie nie będzie satys­fak­cjo­nu­ją­ce, to kon­ty­nu­uj­cie zaini­cjo­wa­ne postę­po­wa­nia sądo­we. Obec­na linia orzecz­ni­cza w spra­wach kre­dy­tów fran­ko­wych poka­zu­je wyraź­nie, że naj­czę­ściej zapa­da­ją wyro­ki usta­la­ją­ce nie­waż­ność „kre­dy­tów CHF”, skut­ku­ją­ce wza­jem­nym zwro­tem świad­czeń, a więc roz­wią­za­nie naj­ko­rzyst­niej­sze eko­no­micz­nie dla Frankowiczów.